το φεγγάρι-πανσέληνος/σκέψεις για την αγάπη /μια σου αγκαλιά

Οι σκέψεις

Τι να πρωτοπώ για σένα...

Τα λόγια δεν έχουν αξία, χάνουν το νόημά τους καθώς κοιτάζω τα δυο σου μάτια. Όταν σε βλέπω ξαφνικά μπροστά μου παγώνει ο χρόνος και η καρδιά μου πάει να σπάσει. Αναζητώ οποιαδήποτε αφορμή για να σου μιλήσω, και όταν το κάνω...τα γόνατά μου κόβονται και το στομάχι μου πονάει. Όταν ακούω την υπέροχη χροιά της φωνής σου, όταν με κοιτάς επίμονα μέσα στα μάτια και περιμένεις με αγωνία να αρθρώσω κάποια λέξη, εγώ μέσα μου πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι. Όταν μυρίζω το άρωμα σου οι σκέψεις μου με ταξιδεύουν...με πηγαίνουν σε τοπία μαγικά, μακριά από τον κόσμο, σε μέρη που έχουν φτιαχτεί μόνο για εμάς τους δυο. Αυτή η γλυκιά μυρωδιά αγγίζει κάθε αίσθησή μου...νιώθω τα χέρια σου να τυλίγονται στη μέση μου, να με αγκαλιάζεις σφιχτά και να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου. Μια τόσο όμορφη ψευδαίσθηση που δεν υπάρχει πραγματικά. Η γλυκιά παρηγοριά μου είναι ότι σε βλέπω κάθε βράδυ στον ύπνο μου, όπου εκεί μπορώ να μας φαντάζομαι μαζί. Κάθε βράδυ τα όνειρα φτιάχνονται ασυνείδητα με πρωταγωνιστές εμάς τους δύο!! 

Μια σου αγκαλιά

Μια τρυφερή αγκαλιά σου κρύβει τόσα πολλά...μέσα σε αυτήν χάνομαι, χάνω την αίσθηση του χρόνου. Μέσα στην αγκαλιά σου νιώθω ασφάλεια, πιστεύω ότι δεν μπορεί να με πειράξει κανείς. Νιώθω σιγουριά, πως είσαι δικός μου, πως αυτή η αγκαλιά είναι μόνο δική μου. Οποιαδήποτε άλλη μοιάζει να φυλακίζει την ψυχή μου, ενώ μαζί σου νιώθω πως παίρνω δύναμη,ότι ξαναγεννιέμαι. Μια τόσο απλή κίνηση έχει κερδίσει την καρδιά μου, και όταν με αγγίζεις μαγικά όπως εσύ μονάχα ξέρεις κοντεύει να πετάξει. Φτάνει στα όρια τους χτύπους της και κοντεύει να σπάσει. Γενικά ο λόγος γι' αυτήν τη γλυκιά καταστροφή είσαι εσύ!!

Η αγάπη

Όταν αγαπάς δεν σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις γιατί σε καθοδηγεί η καρδιά, όμως έτσι είναι ο δύσκολος δρόμος. Μέσα από αυτόν περνάς στεναχώριες, προδοσίες και προσπαθείς να βγεις δυνατός και να τα καταφέρεις. Εμπιστεύεσαι λάθος ανθρώπους, προσπαθείς να βρεις μια σανίδα σωτηρίας για να ξαποστάσεις από τον δύσκολο δρόμο σου, μα ξεγελιέσαι και γι' αυτό πληγώνεσαι. Οι άνθρωποι σε ξεγελούν, πάνω που νομίζεις πως έχεις βρει τον έναν και μοναδικό ξαφνικά ανακαλύπτεις πως πάλι είσαι μόνη σου και πρέπει να παλέψεις με τους εχθρούς σου, με τους φίλους σου, με τον ίδιο σου τον εαυτό ώστε κάποια στιγμή να ξεπεράσεις τα όρια σου, τότε θα βρεις την αληθινή αγάπη!!

Η πανσέληνος

  

Αυτό το ολόγιομο φεγγάρι, μου θυμίζει το πρόσωπό σου, έτσι έλαμπε και αυτό όταν με κοιτούσες, όταν με ένα άγγιγμά μου πλημμυριζόσουν από ηδονή και τόσα συναισθήματα, όταν φιλούσες τα ντροπαλά μου χείλη. Όμως όλα αυτά έσβησαν ξαφνικά και μαζί με αυτά χάθηκαν τόσα όνειρα, τόσες ελπίδες που ήταν καλά κρυμμένες ψάχνοντας την κατάλληλη στιγμή για να βγουν στην επιφάνεια.

Το φεγγάρι

Εσύ που μας κοιτάς από εκεί ψηλά και ξέρεις τα πάντα, εσύ που ενώνεις τις καρδιές και τα όνειρα των ερωτευμένων όσο απίθανα και αν είναι, εσύ που όταν τα ζευγαράκια περπατούν στην παραλία δίνουν στο όνομά σου τις πιο ρομαντικές υποσχέσεις, εσύ που μηδενίζεις κάθε απόσταση. Μπροστά σου εμείς ήμαστε ένα τίποτα, είσαι εκεί για να μας υπενθυμίζεις πως οτιδήποτε και αν κάνουμε κάποια πράγματα θα μείνουν πάντα ακατόρθωτα!!

ΑΛΕΞ...