Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ




ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ

Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων φυλακή τους
βαρυποινίτες ισοβίως στο φευγιό τους
από διαμάντια μια θηλειά για τον λαιμό τους
και την καρέκλα θα την σπρώξουν όταν φύγουν.

Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων που πονάνε
μαχαίρι δίκοπο κι αν σε φοβίζει βγαλ’ το
και το κουφάρι μου το άδειο έλα παρ’ το
δεν λογαριάζω την ζωή μου δίχως σένα.

Αυτές οι σχέσεις, ο ανθοστόλιστός μας κήπος
έχει λουλούδια που ποτίζω και μαραίνουν
δίχως το χώμα δεν αντέχουν και πεθαίνουν
κι απ’ την παλέτα πλέον λείπει ένα χρώμα

Δεν είν’ η αγάπη η απλή ανταμοιβή σου
τυχαίο δώρο που σ’ αρμόζει αιωνίως
το δώρο αυτό θα τ’ αποκτήσεις επαξίως
διότι πάλεψες με μόχθο ν’ αγαπήσεις.

Μα όταν θα φύγει θα σε βρούνε κρεμασμένο
μ’ ένα μαχαίρι πάνω στ’ άψυχό σου σώμα
μαραζωμένο σαν λουλούδι χωρίς χώμα
κι η φυλακή σου θα ΄ναι άδεια δίχως κείνη
ξένη παλέτα δίχως ούτε ένα χρώμα.
Ανεμοκύκλιστος

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ



Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Από τις λέξεις μην πιαστείς,
βρες κάτι άλλο να σωθείς,
γιατί αυτές είναι υπαίτιες
των πληγών μας

Αν μια σου φράση ξεχαστεί,
κάνει πανιά και ανοιχτεί,
συγκρατησέ την,
δεν αντέχω άλλα ναυάγια

Τις νύχτες γίνονται ουρλιαχτά,
λαμβάνουν σάρκα και οστά
και σου ξεσκίζουν τα οστά σου
και την σάρκα

Σειρήνες γίνονται μετά,
κι όταν θα πας σ' αυτές σιμά,
ο Οδυσσέας σου
δε θα 'ναι πια δεμένος

Κι όποτε φτάσει στο νησί,
στον αργαλειό πάνω θα βρει
την Πηνελόπη του ξεψυχισμένη
χρόνια

Θα την θρηνήσει δυνατά,
με δάκρυα κι αναφιλητά,
κι έπειτα θά βγει και θα πει πως είναι
εντάξει

Μα ποιος ακούει τις φωνές,
όσο κι αν είναι πειστικές,
ποιος να πιστέψει ότι σώθηκε η
Ελένη;

Σε μι 'άκρη οι Θεοί γελούν,
που οι άνθρωποι παρεξηγούν
και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν
την αλήθεια

Μια λέξη που είναι αληθινή,
μπερδεύονται και αυτοστιγμεί,
την ερμηνεύουν σαν κακό οιωνό της
γλώσσας

Κι εγώ πετάω, ο αφελής,
τα σ' αγαπώ σου μιας ζωής,
γιατί μου είπες πως μ' αγάπησες
"καθ' όλου".
Ανεμοκυκλιστος

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΜΑΝΑ!

ευλογημένη η μάνα που δεν ευκόλυνε τη ζωή της με νυστέρι
ευλογημένη η μάνα που δεν κυοφόρησε ποτέ της
ευλογημένη η μάνα που χώρεσε στο κορμί της δυο γονιούς
ευλογημένη η μάνα που κλαίει ακόμα γιατί έφυγε πρόωρα
ευλογημένη η μάνα που στρώνει ακόμα τα κρεβάτια των παιδιών της κι ας έχει στρώσει κι ένα με λουλούδια...
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΜΑΝΑ!

Καιόμενος

 

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

ναυτικές ιστορίες με καπετάνιο τον ΚΑΒΒΑΔΙΑ και πλήρωμα το Β2



Ημερολόγιο ενός λοστρόμου
21/3/1975
       Βράδυ. Η βάρδια μου μόλις που τελείωσε. Η σκάντζα ήταν γρήγορη χωρίς καμία αναταραχή. Ο τυπικός χαιρετισμός μεταξύ λοστρόμων και μετά σιγή. Η ζωή μου στο καράβι αποτελείται από την λάντζα και την φύλαξη των εμπορευμάτων. Όμως η μέρα που θα γίνω καπετάνιος στο δικό μου καράβι δεν αργεί. Όταν θα γίνω λοιπόν μήτε το σταβέντο μήτε να κοντραστάρω τον άνεμο δεν θα με φοβίζει. Το όνειρο μου είναι να σκαρφαλώνουν οι ναύτες μου στο μπαστούνι και να κιαλάρουν το απέραντο γαλάζιο και να ψάχνουν απόμακρες στεριές. Με τις λιγότερο δυνατόν παρατιμονιές θα μανουβράρω το σκάφος μου σαν ένας άλλος Οδυσσέας με απώτερο σκοπό την δική μου Ιθάκη μέσα από τα τραβέρσα μονάχα η προπέλα θα με συνοδεύει και θα με συγκρατεί κόντρα στην μανία της θάλασσας. Όμως είναι αργά και πρέπει να ξεκουραστώ…


ΑΝΤΖΟΥΛΕΤΑ
Καθώς η Αντζουλέτα ταξίδευε  στα καταγάλανα νερα και μερικοί  ναύτες απολάμβαναν  το διάλειμμα τους με τις αβάνες τους  , ενώ άλλοι θαύμαζαν τα γιουσέρ  της θάλασσας . Όλα κυλούσαν ρόδινα και σιγά –σιγά άρχισε να βραδιάζει. και ήρθε η σειρά του καπετάν Νικόλα να γίνει βατσιμάνης ,καθώς  περνόυσε η ώρα λόγω της δύσκολης ημέρας ,ύπνος βαρύς τον έπιασε πάνω στο διάκι κοντά σε ένα  βιβάρι. . Κανείς όμως δε περίμενε αυτή η πράξη του  να έχει ολέθριες συνέπειες . Στη συνέχεια το πλοίο κόντεψε να πέσει πάνω σε ένα βράχο  , άλλα απόφυγε αυτή την σύγκορουση  με επιδέξιες μανούβρες  .Έτσι υπήρχε μεγάλη αναστάτωση  στο πλοίο κυρίως όταν χάλασε η μηχανή  και οι ναυτικοί  χρησιμοποιώντας τα βερίνα έβαλαν μπρος το ιππάριο. Συνέχισαν το ταξίδι τους καλάρωντας αφήνοντας πίσω την οθάλη.
βάνες, ο : τ πορα βάνας
θάλη, : καπνι - ζεστ στάχτη / εδος φυτο
βερίνα, : γάλλ. verine : κόμπος, στρίψιμο τν σκοινιν, νήματα, καλώδια
βιβάρι, τ : λατιν. vivarium : χθυοτροφεο, ψαρολίμνη
γιοσερ, τ : γιούσουρι, μαρο σκληρ κοράλλι
βατσιμάνης, : γγλ. watchman : ατς πο πιτηρε, πο κάνει βάρδια
διάκι, τ : τιμόνι
ππάριο, τ : μικρ βοηθητικ μηχαν πο κινε ντλία
καλάρω : ταλ. calare : μαζεύω τ πανι / κάνω νερ / φήνω, διαρρέω, ρίχνω δίχτυα
μανούβρα, : βεν. manovra : χειρισμς διεύθυνσης το σκάφους





THE HANGOVER
   Μια  μφιλύκη καθώς ο μπάρμπα Αλέξης, βγήκε από το γιατάκι του συνειδητοποίησε ότι δε θυμόταν τίποτα από την προηγούμενη μέρα. Μετά από πολύ σκέψη θυμήθηκε ότι είχε πάει με τον φίλο του τον Γουίλι σε ένα ταρτάν για να πιούν για τα γενέθλια του. Ο ένας ήπιε νιζέτα την οποία ο μπάρμαν άρπαξε μέσα από την φριζερέτα. Καθώς περνούσε η ώρα και τα ποτήρια άδειαζαν ο μπάρμαν τους πρότεινε να δοκιμάσουν ένα ράκ, από τα πιο γνωστά λικέρ της εποχής. Ο Γουίλι όμως ήθελε να φτιάξει την διάθεση του μπάρμπα Αλέξη για αυτό και του έριξε λίγο κοκό μέσα στο λικέρ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ζαλάδα του και την δημιουργία παραισθήσεων. Είδε την Φάτα Μοργκάνα  να παλεύει μαζί με έναν στρίτης. Μόλις συνειδητοποίησε τι ακριβώς έγινε έτρεξε στον Γουίλι να του πει περισσότερες λεπτομέρειες  για τα καμώματά του. Νευριασμένος ανέβηκε στον στό να τον συναντήσει ,αφού είχε βάρδια.

νιζέτα, : γάλλ. anisette : λικέρ, π πόσταξη λκοόλης μ μάραθο κα κορίανδρο κα τν προσθήκη σιροπιο ζάχαρης
ταρτάν, τ : μπρ στ ποο συχνάζουν κινέζοι
ράκ, τ : εδος ρακς τν ραβικν χωρν τς ν. Μεσογείου
κοκό, τ : κοκαΐνη
Φάτα Μοργκάνα, : βρετ. μυθ. Morgan LeFay, ταλ. Fata Morgana : διεστραμμένη μάγισσα δελφ το βασιλη ρθούρου, στν στορία τν πποτν τς στρογγυλς τραπέζης / μτφ. ντικατοπτρισμς στν πιφάνεια τς θάλασσας, ταν τ στρμα το έρα πάνω π τ νερ εναι πι ψυχρ π᾿ τι στ ψηλότερα στρώματα.
διος Ν. Καββαδίας λέει «.... συμβαίνει στς Σικελίας τ στεν στ Νάπολη π᾿ ξω, νύχτα τρες ρα, κα παρουσιάζει τρες γυνακες πο χορεύουν στν ρίζοντα. Βαστάει να δύο λεπτ κι στερα χάνεται ...»
φριζερέτα, : γγλ. freezer : μικρ ψυγεο
μονιτάρως : καιρς / τώρα
γιατάκι, τ : τουρκ. yatak : κλίνη, τόπος διαμονς, κατάλυμα
στρίτης, : τ φίδι μμοδύτης χιδνα




Όπου μας πάει ο άνεμος

Ένα ολλαντέζικο καράβι λίγο πριν  την αμφιλύκη, έβαλε πλώρη για ένα ασυνήθιστο και επικίνδυνο μέρος κάπου στον Ατλαντικό , όπου λίγοι τολμούσαν να περάσουν από εκεί. Πάνω στο κατάστρωμα του πλοίου το οποίο λεγόταν Άνεμος, ένας γεμιτζής είχε βάρδια και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού συνήθιζε να καπνίζει Αβάνες που τις προμηθευότανε από διάφορα λιμάνια της Κούβας, στα οποία είχαν μπαρκάρει σε προηγούμενα ταξίδια. Στο άλλο του χέρι κρατούσε το διάκι και προσπαθούσε να προσανατολιστεί με τη βοήθεια ενός παλιού μισοχαλασμένου μπούσουλα,καθώς έπλεαν ανοιχτά του Αντλαντικού. Ενώ το πλοίο έπαιρνε τη βόρτα για να αποφύγει ένα άλλο πειρατικό πλοίο που πλησίαζε απειλητικά προς τα πάνω του, ξαφνικά όλο το πλήρωμα ένιωσε ένα δυνατό τράνταγμα. Ήταν επειδή το κοράκι του πλοίου είχε χτυπήσει σε μια υφαλοκρηπίδα. Ευτυχώς η ζημιά δεν ήταν μεγάλη και ο γεμιτζής με την εμπειρία και τις δεξιότητες που διέθετε, λόγω του πλήθους δύσκολων καταστάσεων που αντιμετώπιζε στα μακροχρόνια ταξίδια. Κατάφερε να αποφύγει γρήγορα τον κίνδυνο της πειρατίας και τον ύφαλο. Ύστερα αφού απομακρύνθηκε εντελώς και ανοίχτηκε περισσότερο στον Ατλαντικό, μπόρεσε επιτέλους να διαβάσει ανενόχλητος τη γαλέττα του.