Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Λέο Μπουσκάλια, Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις



Είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο που είναι αδύνατο να μην σε επηρεάσει όσες φορές και να το διαβάσεις, καθώς κάθε φορά που θα το διαβάζεις, θα έχεις νέες εμπειρίες, γνώσεις οπότε θα κερδίζεις διαφορετικά πράγματα κάθε φορά. Σε κάνει να βλέπεις τη ζωή από διαφορετική οπτική γωνία. Όσο απογοητευμένος κι αν νιώθεις, αλλάζεις. Θυμάσαι πράγματα που ήξερες και δεν τους έδινες σημασία. Μαθαίνεις πράγματα που δεν ήξερες για τον εαυτό σου αλλά και για τον κόσμο γύρω σου. Είναι ένα βιβλίο πολύ απλά γραμμένο, ένα βιβλίο σύμβουλος για κάθε περίσταση της ζωής, για κάθε εποχή, για κάθε ηλικία.Σου φτιάχνει τη διάθεση, σε γεμίζει με αποφασιστικότητα, αισιοδοξία, θάρρος.Σε παρακινεί να βρεις τον εαυτό σου, να παλέψεις για τα όνειρά σου, να διεκδικήσεις τα δικαιώματα που σου ανήκουνκαι να νιώθεις πάντα ελεύθερος και όχι καταπιεσμένος.


''Η ζωή είναι ένα φαγοπότι και οι πιο πολλοί ηλίθιοι πεθαίνουν από την πείνα''
'' Ω Θεέ μου, να φτάσει κανείς στο σημείο του θανάτου μόνο και μόνο για να καταλάβει πως δεν έζησε ποτέ΄΄Δεν έκανες ποτέ τίποτα.Ποτέ δεν έζησες κάτι έντονα.Ποτέ δεν γέλασες.Ποτέ δεν έκλαψες. Ποτέ δεν ένιωσες απελπισία.Τα αρνείσαι όλα αυτά τα πράγματα, τα σπρώχνεις μακριά και ζεις στη χώρα του ΠΟΤΈ. Σε μια ψευδαίσθηση...


ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑ, Β1, Διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία...μου

Sui Ishida, Tokyo Ghoul

Eίναι προτιμότερο να πληγώνεσαι εσύ, παρά να πληγώνεις τους άλλους
 










Καρβούνη Γεωργία, Β1,  Διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία...μου

ΟΡΙΑΝΑ ΦΑΛΑΤΣΙ, Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ



Αλλά πώς γίνεται να προτιμάει κανείς το τίποτα από τον πόνο;
 Σου είπα ήδη ότι δεν σε χρειάζομαι. Αλλά θα σε μεγαλώσω, είτε σ’ αρέσει, είτε όχι. Θα σου επιβάλλω την ίδια υπεροψία που επιβλήθηκε και σ’ εμένα, στους γονείς μου, στους παππούδες μου, στους παππούδες των παππούδων μου· μέχρι το πρώτο ανθρώπινο πλάσμα που γεννήθηκε από ανθρώπινο πλάσμα, είτε του άρεσε, είτε όχι. Ίσως αν του ή της ζητούσαν να επιλέξει, να φοβόταν και να έλεγε «Όχι, δεν θέλω να γεννηθώ». Μα κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη του και έτσι γεννήθηκε και έζησε και πέθανε, αφού έφερε στον κόσμο ένα ακόμα ανθρώπινο πλάσμα από το οποίο δεν ζήτησε να επιλέξει, και αυτό με τη σειρά του έκανε το ίδιο, επί εκατομμύρια χρόνια μέχρι εμάς, και κάθε φορά ήταν η ίδια υπεροψία, χωρίς την οποία δεν θα υπήρχαμε. Κουράγιο, μικρό μου. Νομίζεις ότι ο σπόρος ενός δέντρου δεν χρειάζεται κουράγιο, όταν τρυπάει τη γη και φυτρώνει; Αρκεί μια ριπή του ανέμου για να τον ξεριζώσει, το ποδαράκι ενός ποντικού για να τον τσακίσει. Κι όμως, φυτρώνει και αντιστέκεται και μεγαλώνει ρίχνοντας κι άλλους σπόρους. Και γίνεται ένα δάσος. Αν μια μέρα φωνάξεις «Γιατί με έφερες στον κόσμο, γιατί;», θα σου απαντήσω: «Έκανα αυτό που κάνουν και έκαναν τα δέντρα για εκατομμύρια εκατομμυρίων χρόνων πριν από μένα, και πίστευα ότι έκανα καλά».

Ένας σπαρακτικός μονόλογος μιας μάνας που αγαπά υπερβολικά (ή μήπως τελικά μισεί;) το έμβρυο που φέρει στην κοιλιά της. 
ΚΑΛΑϊΤΖΙΔΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, Β1     Διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία...μου

50 φιλοσοφικές θεωρίες

που επηρέασαν την ανθρωπότητα BARRY LOEWER (εκδόσεις Κλειδάριθμος)

Προκαλούνται  οι κορυφαίοι στοχαστές να σταματήσουν για λίγο να "τρώγονται" για το νόημα του νοήματος και να εξηγήσουν τις πιο πολύπλοκες φιλοσοφικές ιδέες μέσα σε μισό λεπτό, χρησιμοποιώντας μόλις δύο σελίδες, 300 λέξεις, και μια μεταφορική εικόνα.
 ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ                                                           

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ ΡΑΣΕΛ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΡΕΓΚΕ
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ ΡΑΣΕΛ
Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΦΡΕΓΚΕ
ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΓΚΕΝΤΕΛ
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΩΝ ΨΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΝΙΔΗ
Ο ΣΩΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΒΟΥΛΙΔΗ
ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ
ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΓΚΕΤΙΕΡ
Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΟΧΕΙΟ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΧΙΟΥΜ
Ο ΜΠΛΑΣΙΝΟΣ ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΓΚΟΥΝΤΜΑΝ
ΟΙ ΕΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΠΕΡ
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΥΝ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΥ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΤΕΣΙΟΥ
Η ΠΡΟΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΠΡΕΝΤΑΝΟ
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΦΟΝΤΟΡ
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΠΑΡΦΙΤ                                                                                             


ΤΑ ΖΟΜΠΙ ΤΟΥ ΤΣΑΛΜΕΡΣ
ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΑ
ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΝΤ
ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ
Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΟΥ ΛΑΠΛΑΣ, ΝΤΕΤΕΡΜΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΡΑΪΛ
Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ
Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΤ
Ο ΩΦΕΛΙΜΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΙΛ
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΞ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΒΑΓΟΝΙΟΥ
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΑΚΙΝΑΤΗ
ΤΟ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΣΕΛΜΟΥ
Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ
Ο ΩΡΟΛΟΓΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΪΛΙ
ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΚΑΛ
Ο ΧΙΟΥΜ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ                                                                    


Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Ο ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΡΗΤΙΟΥ
Ο ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΕΡΚΛΕΪ
ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ Α ΠΡΙΟΡΙ ΤΟΥ ΚΑΝΤ
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΕΓΚΕΛ
Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΖΕΪΜΣ
Η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΥΡ
Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΟΥ ΒΙΤΓΚΕΝΣΤΑΪΝ
Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΝΙΤΣΕ
Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΕΡΙΝΤΑ
ΤΟ ΤΙΠΟΤΕ ΤΟΥ ΧΑΪΝΤΕΓΚΕΡ
Η ΚΑΚΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΑΡΤΡ

 

 Ένα πρόσωπο είναι το άθροισμα των πράξεων και των αναμνήσεων του.


ΒΑΡΥΤΙΜΙΔΟΥ ΕΡΡΙΚΑ,Β1διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλσφ μου

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗΣ, Το φως του Παρμενίδη


 Ξεκινώντας ένα πολύ πρωτότυπο και ευχάριστο  διάλογο, εμφανίζεται στη σκέψη του συγγραφέα ένα δαιμόνιο, το οποίο ανοίγει τους δρόμους για τη γνωριμία με έναν από τους πιο σημαντικούς αλλά και παρεξηγημένους φιλόσοφους της αρχαιότητας, τον Παρμενίδη. Το δαιμόνιο, του στέλνει έναν ποιητή, ο οποίος τον μυεί στα εισαγωγικά. Κατόπιν συντελεί το ίδιο στη μετάφραση, ενώ για τα επεξηγηματικά του στέλνει ένα δάσκαλο. Ο δάσκαλος, μέσα από μαιευτικούς διαλόγους που έχει με τον συγγραφέα, τον κατευθύνει στο μοναδικό δρόμο της καρδιάς, πίστης, υπευθυνότητας, αισιοδοξίας και του επανα-προσδιορισμού. Μιας φύσης, η οποία είναι φως σε όλες τις αποχρώσεις.


Φράσεις από το βιβλίο:
  • Η φιλοσοφία, εξάλλου, δεν χρειάζεται μεγάλη γνώση. Χρειάζεται παιδικό μυαλό, ανδρική καρδιά και γυναικεία σκέψη.
  • Τα αρσενικά δημιουργούνται από τα θηλυκά για τις ανάγκες των θηλυκών τους.
  • Οι λέξεις Θεός και Έρωτας έγιναν αρσενικά από γυναικεία χείλη.
 ΒΛΑΣΑΚΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ, Β1
Διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία...μου

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

ΚΛΑΡΙΣΕ ΛΙΣΠΕΚΤΟΡ και ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ




 Η Μακκαμπέα, όπως και η συγγραφέας, στα προάστια του Ρίο ντε Τζανέιρο μάχεται με την ανικανότητα και την λιγοψυχία που την διακατέχει και αγωνίζεται να αποδεχτεί πως είναι ήδη αγκαλιά με τον θάνατο. “Γιατί είναι κάτι ώρες που ο άνθρωπος έχει ανάγκη έναν τοσοδούλη θάνατο και ούτε που το ξέρει”.




 Η Έλεν Σίξου υπογραμμίζει την ιδιοσυγκρασία της συγγραφέως : “Την τελευταία μέρα πριν το θάνατό του, ο συγγραφέας κάθεται στην άκρη της γης, με τα πόδια του να κρέμονται στον άπειρο αιθέρα και κοιτάζει τα άστρα. Την επόμενη θα είναι και εκείνος ένα ακόμα αστέρι ανάμεσα στα άλλα, ένα μόριο ανάμεσα στα άπειρα μόρια. Η τελευταία μέρα είναι όμορφη για όποιον ξέρει να τη ζήσει, είναι μία απ’ τις πιο όμορφες μέρες της ζωής”.
“Το αίμα είναι το μυστικό του καθενός, η ζωογόνος τραγωδία του”.
“Δεν λέγονται τα πάντα γιατί το παν είναι ένα κούφιο τίποτα”.
“Το πρόσωπο είναι πιο σημαντικό από το σώμα γιατί το πρόσωπο δείχνει τι αισθάνεται κανείς”.


H αντισυμβατική καλλονή λογοτέχνις
Η Κλαρίσε Λισπέκτορ (1920 - 1977) συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες λογοτεχνικές φωνές της Βραζιλίας. Η καλογυαλισμένη σύζυγος διπλωμάτη ήταν στα ενδότερα μια σκαπανέας της γραφής. Είναι μια μάγισσα της γραφής. Ο μύθος της ενισχύεται όσο περνάει ο καιρός. Το πρώτο μέρος του βιβλίου σε πιάνει από το λαιμό, δεν σ’ αφήνει να ανασάνεις και σου κλέβει για πάντα την καρδιά. Ποια είναι αυτή που τολμά να γράφει έτσι; Ιδίως στην εποχή της; Στη βιτρίνα, η καλογυαλισμένη σύζυγος διπλωμάτη, στα ενδότερα μια σκαπανέας της γραφής.
«Οχι, δεν είναι εύκολο να γράφεις. Είναι σκληρό σαν να σπας βράχους. Αλλά πετάγονται σπίθες και σχίζες σαν ατσάλι που λαμποκοπά». 



ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ

Την προσωπική της ζωή στιγμάτισαν ο θυελλώδης έρωτάς της με τον ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα, τον οποίο παντρεύτηκε δύο φορές, αλλά και οι εραστές της, άνδρες και γυναίκες, ανάμεσα στους οποίους ο εξόριστος τότε στο Μεξικό Λέον Τρόσκι.


Στις αυτοπροσωπογραφίες της άλλο ένα βασικό μοτίβο είναι αυτό του πόνου, τον οποίο γνώρισε από πολύ μικρή ηλικία. Ήταν μόλις 6 ετών όταν ασθένησε από πολιομυελίτιδα με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να μείνει ημιπαράλυτο. Όταν οι συμμαθητές της την απέφευγαν και τη φώναζαν "Κουτσοφρίντα" είχε σχηματίσει με το μυαλό της μια δεύτερη μικρή Φρίντα, αέρινη και χαρούμενη, και την είχε κάνει καλύτερή της φίλη.
Η Φρίντα δεν πτοήθηκε και με πείσμα και διάθεση για μόρφωση κατάφερε να γίνει δεκτή στην Escola Preparatoria το σημαντικότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Μεξικού, όπου ήταν ένα από τα 35 κορίτσια σε σύνολο 2.000 μαθητών.
Όμως το 1925 μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα την καθήλωσε για μήνες στο κρεβάτι και την ταλαιπώρησε σε όλη της τη ζωή.
Στη διάρκεια της σύντομης ζωής της οι ώρες που πέρασε καθηλωμένη στο κρεβάτι, εξαιτίας των δεκάδων επώδυνων εγχειρήσεων και μερικών αποβολών της, ήταν ατέλειωτες.   Η Φρίντα Κάλο πέθανε το 1954 σε ηλικία 47 ετών. Τα τελευταία της λόγια στο ημερολόγιό της ήταν:«Ελπίζω το τέλος να είναι χαρούμενο και ελπίζω να μην επιστρέψω ποτέ ξανά. Φρίντα».



Η ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ ζωγράφιζε αυτοπροσωπογραφίες της γιατί έμενε συχνά μόνη και δήλωνε ότι είναι το πρόσωπο που γνώριζε καλύτερα. Η ΛΙΣΠΕΚΤΟΡ έγραψε το κύκνειο άσμα της γιατί  ίσως προσπάθησε να περι-γράψει το αυτοβιογραφικό της παραλήρημα, υπο-δηλώνοντας ότι είναι το πρόσωπο που γνώριζε ελάχιστα.
Η ετικέτα στο βιβλίο της είναι: φιλοσοφία και συγκεκριμένα μεταφυσική/οντολογία/υπαρξισμός αλλά και  μεταμοντερνιστική λογοτεχνία, αντισυμβατική.
ΘΑ πρότεινα να το διαβάσει κάποιος ανάποδα. Δηλαδή πρώτα το μεταφραστικό σημείωμα, μετά το εργογραφικό της συγγραφέα, μετά το επίμετρο της Σίξου και τελευταία το μυθιστόρημα.Αντιλαμβάνεσαι καλύτερα τους  μετα-φυσικούς της στοχασμούς καθώς ξέρεις ότι είναι μια Εβραία από τη Ρωσία που χάνει πρόωρα μητέρα και πατέρα, μεταναστεύει στο Ρίο, ζει φτωχικά, είναι λεπτεπίλεπτη σε όλα και έχει αποφασίσει να γίνει συγγραφέας στα έντεκά της!!! Την ώρα του αστεριού την γράφει λίγο πριν πεθάνει από καρκίνο των ωοθηκών σε ηλικία 57 ετών κάνοντας ταυτόχρονα και απολογισμό και εξομολόγηση του βίου της. Οι λέξεις, οι προτάσεις και τα νοήματα μπερδεμένα, παραληρηματικά. Ο χώρος οίκος ανοχής και ενοχής. Οι παρενθέσεις του αφηγητή, φιλοσοφημένες αλήθειες.Ψάχνει και ο αναγνώστης τον εαυτό του που τρομάζει να συναντήσει. Βλέπουμε τα γεγονότα που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε γιατί είναι σκληρές πέτρες. Στο πιο βαθύ σκοτάδι λάμπουν τ΄αστέρια. Πλησιάζοντας η ώρα του θανάτου τελικά ειπώνονται οι πιο βαθιές αλήθειες.
Η πιο εύγλωττη σιωπή είναι εκεί που ζυγίζεις το φως και τη σκέψη σου.

υγ.1. μην ξεκινήσετε να υπογραμμίζετε καθώς προχωρώντας στην ανάγνωση θα φθάσετε σε κάθε πρόταση να διαπιστώνετε υψηλά νοήματα ζωής και θανάτου.
υγ.2.τα διαμάντια είναι κρυμμένα στις λάσπες και στα χώματα.