Χαμένη ημέρα είναι αυτή που δεν γελάσαμε...γράφει ο ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ

ΚΑΙ το βιβλίο του ΑΡΚΑ που έγινε θεατρικό με κεφάλαια:
 Η “Ζωή Μετά”, ο “Ισοβίτης”, οι “Χαμηλές Πτήσεις”, ο “Καστράτο”, το “Μαλλί με Μαλλί”   θα προκαλέσει γέλιο με κεφαλαία!

Ο Μπαμπάς Σπουργίτης προσπαθεί να ξεπεράσει την προδοσία της σπουργιτίνας.Ο Ισοβίτης βρίσκει παρηγοριά στο μοναδικό πλάσμα που του προσφέρει τη φιλία του με το αζημίωτο, τον βρωμερό ποντικό Μοντεχρήστο, ενώ ο Θανατοποινίτης γράφει την αυτοβιογραφία του περιμένοντας χάρη. Η Λουκρητία πλασμένη για τρέλες ,έχει συγκάτοικο τον ευνούχο Καστράτο. Σ’ ένα κομμωτήριο, οι πελάτισσες  είναι έτοιμες να πιαστούν μαλλί με μαλλί. Τέλος, στην κόλαση και στον παράδεισο τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας τα είπαν. Ζωή μετά υπάρχει, αλλά κάτι μας θυμίζει από τα πριν.

Στη “Ζωή Μετά Χαμηλών Πτήσεων”, τα κείμενα και οι χαρακτήρες του αγαπημένου σκιτσογράφου ζωντανεύουν, σχολιάζοντας με λιτό αλλά καυστικό τρόπο την καθημερινότητα του σύγχρονου Έλληνα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τους φόβους, τους πόθους και τις μεταφυσικές του ανησυχίες. Ένα βιβλίο και μια παράσταση που ξεγυμνώνει αλήθειες , που παίζει με τις τσαχπινιές της ελληνικής γλώσσας και που στηλιτεύει  με φιλοσοφική αλλά και χιουμοριστική  διάθεση τον καθένα μας.

Συγγραφέας: ΑΡΚΑΣ Θεατρική Διασκευή / Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγοράς

Kριτική της θεατρικής παράστασης

  

Στο Δημοτικό Θέατρο Χρυσούπολης φιλοξενήθηκε το θεατρικό δρώμενο

Ας έτονε να έλεπα τα χώματα της Μπάφρας

από τις 26-4 μέχρι τις 28-4 και με έκτακτη παράσταση στις 29-4-2018.

Η Κική Ξανθοπούλου, ένα 17χρονο κορίτσι κατέγραψε μια αληθινή ιστορία του προπάππου της Αλέξανδρου Κυριακίδη που εκτυλίσσεται στην Μπάφρα του Πόντου το 1920 και καταλήγει στο Στεγνό Καβάλας το 1930.  

•     ….Οι μαθητές-ηθοποιοί μην έχοντας θεατρική παιδεία έδειξαν στη σκηνή την απειρία τους καθώς και το άγχος τους αφού δεν ήξεραν την ποντιακή διάλεκτο και τους δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο στην ερμηνεία. Η ενδυμασία και τα σκηνικά ήταν αντιπροσωπευτικά της εποχής. Σωστές επιλογές και προσεγμένα όμορφα σκηνικά. Ο θεατής κουραζόταν από τις γρήγορες εναλλαγές του σκηνικού αλλά η μουσική επένδυση ξανατραβούσε το ενδιαφέρον. Την παράσταση θα την πρότεινα σε άλλους να την δουν γιατί εξιστορεί μνήμες και συναισθήματα των παλαιών.

                                                                                        Μαυροθαλασσίτη Δήμητρα  Β3

•        Το θεατρικό έργο Ας έτονε…ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων. Πρόκειται για μια αναπαράσταση της ζωής ενός ανθρώπου που έζησε το διωγμό και τον ξεριζωμό από την πατρίδα του. Οι μαθητές του Γενικού Λυκείου και του 2^ου Γυμνασίου Χρυσ/λης  αποτύπωσαν με κάθε λεπτομέρεια τα ιστορικά γεγονότα αλλά και τα συναισθήματα των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Σημαντική είναι η παρουσία της Σταυρούλας Ανδαβόγλου η οποία ερμήνευσε εξαιρετικά τραγούδια που αναφέρονται στον πόνο των ανθρώπων που έζησαν το μεγάλο διωγμό. Εντυπωσιακά ήταν τα κουστούμια εποχής που φορούσαν όλοι οι πρωταγωνιστές αλλά και τα σκηνικά που επιμελήθηκε η μαθήτρια της Β΄Λυκείου Τριανταφύλλου Στέλλα. Τελειώνοντας, η παράσταση μας διαπέρασε όλους ένα αίσθημα γλυκιάς νοσταλγίας ταυτόχρονα με πόνο και θλίψη για την τύχη όλων εκείνων των Ελλήνων που βίωσαν τις φρικαλεότητες των Τούρκων.                                                            

                                                                                     Λεπίδας Αλέξανδρος   Β3

•      ….Οι ηθοποιοί -αν και ερασιτέχνες- ενσάρκωσαν καταπληκτικά τους ρόλους που τους δόθηκαν αποδεικνύοντας την αξία και την υπευθυνότητά τους. Όσον αφορά τα σκηνικά , ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικά αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για σχολική παράσταση και κατάλληλα διαμορφωμένα ώστε να ταιριάζουν με το κλίμα της εποχής. Επιπλέον, τα κοστούμια των ηθοποιών ήταν σύμφωνα με τις ενδυμασίες εκείνης της εποχής, κάνοντας την παράσταση ακόμη πιο επιτυχημένη. Τα τραγούδια που ερμηνεύτηκαν συνδέονταν άμεσα με την υπόθεση του έργου, όμως κούρασαν το κοινό σε αρκετά σημεία. Σχετικά με το κείμενο, ήταν καλογραμμένο, ενώ έκανε την παράσταση να φαντάζει ακόμη πιο ρεαλιστική. Συνοπτικά, πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που συγκίνησε, ενθουσίασε και που σίγουρα δεν απογοήτευσε!!!                                        Κουτσούμη Χριστίνα Β3

• Aρχικά στο έργο φάνηκε πως οι θεατρικές ικανότητες ορισμένων παιδιών ήταν ανεπαρκείς. Επίσης οι ομιλίες των παιδιών στα ποντιακά δεν ήταν τόσο καλές διότι δεν καταλάβαινες τίποτα λόγω της γρηγοράδας του λόγου. Όμως τα σκηνικά άλλαζαν με έναν πολύ γλυκό τρόπο που δύσκολα τον καταλάβαινες. Ακόμα η μουσική ήταν αρκετά καλή και φάνηκε πως είχε δουλευθεί σωστά και η ίδια η τραγουδίστρια αλλά και η ‘’μπάντα’’. Επίσης σαν έργο πετύχαινε να σε κρατήσει σε αγωνία.Οι χοροί στο τέλος της παράστασης φάνηκαν πολύ δουλεμένοι. Ένα μεγάλο μπράβο για την προσπάθεια σε όλους!!!                        Νικηφορίδης Αναστάσης Β3